1956 yılından beri faaliyet gösteren, şehir nüfusuna, ekonomisine katkılar sağlayan şeker fabrikamız özelleştirme kapsamında satılacaktır. Açık oturumlarda şeker fabrikaları ve çalışanları üzerine söylenen güvenceleri var. Bizim de yıllarca kaybettiklerimiz ardından kaybetme korkularımız var, elimizden alınan diğer fabrikalarımız gibi.
Bir zamanlar yüzlerce kişinin çalıştığı ayakkabı fabrikamız vardı. Yüzlerce insanın çalıştığı iplik fabrikamız vardı. Bez torbayı naylon torbaya çevirdiler, ipliğini de torbasını da, fabrikasını da yok ettiler. Gelen yeni makinelerini de başka yere götürdüler. Keza kapatılan bazı kurumlar. Organize sanayi bölgesine atılan takım tezgâhları makine fabrikasının temelini de başka yere taşıdılar.
Daha evvel şeker fabrikamızın, kesme şeker, küspe kurutma ve makine bölümünün de en büyük kısmı kapatılarak küçültüldü, tarlaları ekilmez oldu. Nedense Türkiye’deki diğer şeker fabrikaları makineleri yenilenirken bizim sadece geçen yılkı bazı tadilatlar dışında halen daha kesim sayısı 2000 i geçmeyen en küçük fabrikalardan biridir.
Mercan Tercan, Altınkent, gibi ilimizin doğu bölgelerine ait en fazla tatlandırıcı özelliğine sahip pancarları ile kota fazlası şeker pancarlarımız Erzurum şeker fabrikasıyla bağlantılıdır. Ve bizim şeker pancarımızın katkısıyla 4000 kesim yapan Erzurum Şeker fabrikası.
En kaliteli şeker pancarları yetiştiren tarlalarına sahip şehrimiz, her nedense halen daha Türkiye’nin en küçük şeker fabrikasından öteye geçememiştir. Yenilenmeyen makineleriyle ayakta duran fabrikamızın özelleşmesi halinde akıbeti ne olur bilinmez. İhtimal ki, bu fabrikayı alacak firmalar, geniş kota alanları için alacaktır, belki de aldığı kotaları başka yörelere yöneltecektir.
Elbette bizlerde büyüyen, gelişen özelleştirmelerden yanayız, lakin diğer fabrikalarımızın akıbetleri gibi ileride şeker fabrikamızın da kapanması endişelerimiz var.
Bir şeker fabrikamız kaldı ona da kıymayı Efendiler.
