Tarih boyunca kadınlar genellikle uzun etekler giyerlerdi. Bu durum 19 yüzyıla kadar böyle devam etti. 19. yüzyılda kadınlar pantolon giyimini desteklemeye başladı. Ancak pantolon kadınlar için kabul edilebilir bir günlük kıyafet seçeneği haline gelmedi. Pantolon kadınlar için 20. yüzyılın ortalarına kadar tam anlamıyla yaygınlaşmadı.
Batı toplumunda kadınlar için pantolonun benimsenmesi 19. yüzyılın ortalarındaki kıyafet reformu hareketine dayanıyor. Kadınlar daha çok ev işleri yaparken pantolon giyiyordu. Dönemde pantolon genellikle halkın gözünden uzakta tercih ediliyordu.
Ardından beklenen oldu ve ABD'de 19. yüzyılın ortalarında kadın giyim normlarına meydan okuyan bir moda hareketi başladı. Elizabeth Smith Miller, 1851 civarında kadınlar için pantolon benzeri giysilerin erken bir versiyonunu tasarladı. Tasarım dizlerin altına kadar uzanan bir etek ve ayak bileklerinde toplanan bol bir 'Türk' pantolonundan oluşuyordu. Bu modanın günlük kullanımları birkaç yıl sonra ortadan kalktı ve kadınlar pantolonları yine evde giymeye başladı.
1. Dünya Savaşı sırasında ise erkeklerin savaşa gitmesiyle birlikte işgücü kadınlara kaldı. Kadınlar özellikle fabrikalarda pantolon giyinmeye başladı.
Pantolon devrimi kadınlar için 2. Dünya Savaşıyla devam etti. 2. Dünya Savaşı sırasında pantolonlar sivil ve asker kadınlar tarafından iş yerinde ve sosyal ortamlarda yaygın olarak giyilmeye başlandı. Kadınlar savaştan sonra da özellikle spor ve eğlence amaçlı pantolon giymeye devam etti.
Ancak 1960'lı ve 70'li yıllara kadar kadınlar için etek veya elbise stil trendleri devam etti.
Pantolona son noktayı kadın hakları hareketi koydu. Kadın hakları hareketi etkisiyle pantolon, kadın özgürlüğünün sembolü haline geldi.
Pantolon kadınların toplumsal rollerine karşı duruşlarının bir simgesi haline geldi.
