Hz. Hacer, Hz. İbrahim’in eşi ve Hz İsmail’in annesidir.
Hz. Sare ile evli olan Hz. İbrahim’in uzun süre çocuğu olmayınca Hz. Sare onu cariyesi Hacerle evlendirmiştir. Bu evlilikten Hz. İsmail dünyaya gelmiştir. Ancak doğumdan bir süre sonra Hz. Sare, Hz. Hacer’i ve oğlunu istememiş ve Hz. İbrahim’den onları uzaklaştırmasını talep etmiştir.
Bu konuda tereddüt eden Hz. İbrahim, Allahtan aldığı emirle Hz. Hacer ve oğlunu Mekke’ye kabe’nin bulunduğu yere götürüp bırakmıştır. O dönemde ıssız bir belde olan Mekke’de Hz. Hacer ve Hz. İsmail yapayalnız kalmıştır. Hz. İbrahim’in bıraktığı yiyecek ve su kısa zamanda bitmiş ve Hz. Hacer oğlunun susuzluktan ölmesinden korkar olmuştur.
Hz. Hacer panik içinde Safa ve Merve tepeleri arasında su aramaya oradan oraya koşmaya başlamıştır. Bu gidiş gelişlerin sayısı yedi olduğunda Merve tepesindeyken bir ses duymuştur. Oğlunu bıraktığı yerde Cebrail tarafından kazılan topraktan su kaynadığını görmüştür. Hz. İsmail’in çıkan su ile oynadığını gören Hz. Hacer suyun önünü keserek gölcük oluşturmaya çalışmıştır.
Hz. Hacer Allaha şükretmiştir. Bir yandan kabına su doldurmaya çalışırken bir yandan da suyun etrafını çevirmeye çalışmıştır. Bu su zem zem suyudur. Hz. Hacer zem zem suyunu hem kendi içmiş hem de oğluna emzirmiştir.
Öte yandan nakledilen diğer bilgi ise Hz. İsmail’in topuklarını yere pek çok kez vurmasıyla zem zem suyu ortaya çıkmıştır denilir.
Hz. İbrahim burada bir kuyu açmış, Hz. Hacer ve oğlu Hz. İsmail ise artık burada yaşama devam etmişlerdir. Hac ve umre ibadetindeki sa’y eyleminin temelini de Hz. Hacer’in Safa ve Merve arasında 7 kere gidip gelmesi oluşturur.
