Kitaplarda peygamberlerin şefaat edeceğinin müjdelenmesi şüphe yok ki Allahın Müslüman alemi için sunduğu bulunmaz bir fırsat. Peygamberimiz Hz. Muhammed’in (sav.) ümmetine şefaat edeceği, Mahşer günü, kabrinden ilk önce onun kalkacağı hadislerle de bildirilmekte. Üzerinde Cennet elbisesi bulunacağının, Burak isimli bir hayvan üzerinde mahşer yerine geleceğinin ve elinde 'livâ-ül-hamd' denilen bayrak olacağının bildirilmesi üzerine bir soru akıllara gelmekte. Peki peygamber efendimizin şefaati nasıl ve kaç şekilde olacak? Bilmeyenler için sıralıyoruz.
Öncelikle Mahşer günü, önce Muhammed aleyhisselamın ümmetinin hesabı görülecek, sırattan geçecek ve Cennete gireceklerdir. Resûlullah efendimiz, altı yerde şefaat edecektir:
1- Makâm-ı Mahmüd denilen şefaati ile, bütün insanları mahşerde beklemek azabından kurtaracaktır.
2- 2- Şefaati ile, çok kimseyi hesapsız Cennete sokacaktır.
3- Azap çekmesi lazım olan mü'minleri azaptan kurtaracaktır.
4- Günahı çok olan mü'minleri Cehennemden çıkaracaktır.
5- Sevabı ve günah' eşit olup, Araf denilen yerde bekleyenlerin Cennete gitmeleri için şefaat edecektir.
6- Cennette olanların derecelerinin yükselmesine şefaat edecektir. Şefaat ile hesaptan kurtardığı 70.000 kimsenin her birinin şefaatleri ile de, 70'er bin kişi hesapsız Cennete gireceklerdir. Diye buyuruluyor.
Binlerce islami soruların cevaplandığı https://dinimizislam.com adlı sitede konu ile ilgili paylaşılan hadisler ise şu şekilde;
(Kıyamette şefaat edeceğim. Ya Rabbi, kalbinde hardal zerresi kadar iman olanları Cennete koy diyeceğim. Bunlar Cennete girecekler. Sonra, kalbinde az bir şey olanlara, Cennete girin diyeceğim.) [Buhari]
(Ahirette ilk şefaat eden ve şefaati kabul olan ben olacağım.) [İbni Mace]
(Ümmetimden, şirk üzere ölmeyen herkese Allah’ın izni ile şefaat edeceğim.) [Buhari, Müslim]
(Kıyamet günü en önce ben şefaat edeceğim.) [Müslim]
(Her peygamberin, müstecab [kabul olan] bir duası vardır. Ben duamı, ümmetime şefaat etmek için ahirete sakladım.) [Buhari]
(Benden önce hiçbir peygambere verilmeyen beş şeyden biri şefaattir. Şirk üzere ölmeyen [imanla ölen] herkese şefaat edeceğim.) [Bezzar]
(Ümmetimden büyük günah işleyenlere şefaat edeceğim.) [İmam-ı Ahmed, Nesai]
Peygamber efendimiz, günahkârlara şefaat edeceğini bildirince, Hazret-i Ebüdderda, (İmanı olan hırsız ve zâniler de şefaate kavuşacak mı) diye sual etti, (Evet, onlara da şefaat edeceğim) buyurdu. (Hatib)
(Günahı çok olanlara şefaat edeceğim.) [Hatib]
(Nefslerine aldananlara şefaat edeceğim.) [Deylemi]
(Kıyamette, kum sayısından daha çok kimseye şefaat ederim.) [Taberani]
(Kıyamette “Ya Rabbi, zerre kadar imanı olanı Cennete koy!” diyeceğim. Hepsi şefaatimle Cennete girecek.) [Buhari]
(Şefaatime inanmayan kimse, ona kavuşamaz.) [Şir’a]
(Şefaatime en layık olan, bana en çok salevat okuyandır.) [Tirmizi]
(Ümmetimden geri kalan olur korkusu ile Cennete girdiğim halde tahtıma oturmam. Allahü teâlâya, "Ya Rabbi ümmetim ümmetim" derim. Rabbim "Ümmetine ne yapmamı istiyorsun?" buyurur. Ben de "Ya Rabbi onların hesaplarını çabuk gör, sıkıntıdan kurtulsunlar" derim. Cehennemliklerin listesi bana verilir. Onlara şefaat ederim. Hatta Cehennem hazini Malik "Ümmetinden cezalanacak kimse bırakmadın" der.) [Beyheki, Taberani]
(Rabbin sana [ahirette çeşitli nimetler, şefaat izni] verecek, sen de hoşnut, razı olacaksın) mealindeki Duha suresi beşinci âyet-i kerimesi inince, Resulullah efendimizin, (Ümmetimden bir kişi Cehennemde kalsa razı oldum demem) diye söylediği tefsirlerde bildirilmiştir. (Tibyan)