Türklerin Orta Asya zamanında kullandıkları dile Öz Türkçe denir. Dönemde bebeğe verilen ad, kültürün ve karakterin simgesi olarak nitelenirdi. Türk kültürü için önem arz eden eski Türk isimleri erkek ve kız bebeklere verilir ve onlarla beraber yaşatılırdı.
Günümüzde birçok Öz Türkçe kelime ya ilk haliyle ya da evirilmiş ve değişmiş haliyle hala kullanılmakta.
İşte günümüzde kullanılan ve unutulan Öz Türkçe’den bazı kız isimleri;
Alkım: Gökkuşağı
Almila: Elma yanaklı küçük kız
Alça: Kızıl, kırmızı. Kelime Dede Korkut Hikâyeleri’nde geçmektedir. Asena: Türkler için kutsal sayılan efsanevi kurt
Asral: Koruyan, gözeten, iyi yürekli kadın. (K
Ayal: Kadın
Ayben: Ay gibi güzel olan
Aybel: Aya hükmeden tanrıça, ay gibi parlak çehreli
Ayça: Hilal
Aydem: Bilgisiyle etrafına ışık saçan
Aydilge: Akşam sessizliğinde dilek dileme
Ayşil: Dolunay
Ayçin: Ay gibi güzel yüzlü, ay renkli.
Ançmay: Parıltılı, bilgisiyle etraftakileri etkileyen kadın.
Ayda: Geceyi aydınlatan ay ışığı, gönlü ferahlatan kadın.
Ayyüce: Ay gibi aziz, yüce gönüllü kadın.
Aylança: Baş döndürücü
Berçin: Eli açık
Belen: Türk mitolojisine göre Yolculuk Tanrıçası ( Pelen Ana)
Belgin: Yalan söylemeyen, şeffaf
Belin: Güzelliğiyle herkesi şaşırtan
Beliz: Zihinde iz bırakan kadın.
Bengi: Sonsuzluk
Bükte: Hayatın değişim noktası, nirengi noktası.
Bügem: Bilgili kadın
Çekşin: Çekici kadın
Deren: İş bilen, işleri derleyip toplayan
Denil: Kendinden bahsettiren
Elay: Ülkenin ay yüzlü güzeli, bir ülkenin en güzel kızı
Elçim: Tutam, çok sevilen, bir parça
Eldem: Cana yakın olan
Elgin: Diğerlerinden farklı olan
Esem: Kazak Türkçesinde güzelliği ile hayran bırakan
Esli: Akıllı, gerçekleri ve doğruyu gören
Esrin: Kaplan rengi
Gerçe: Güzelliği ile büyüleyen, çok güzel
Gökben: Mavilik içinde engin olan
Gökçe: Gösterişli olan
Gökşen: Gökkuşağı
Günce: Günü güzelleştiren insan
Işılay: Ay gibi parlayan
İlay: Ülkenin en güzel kızı
İlayda: Su perisi
İlbike: Kraliçe
İlkyaz: Bahar, ilkbahar mevsimi
Karaca: Esmer, güzelliği ile bilinen
Özemay: Ruhu ferahlatan
Öznem: Hayatın odağı
Sayda: Şeffaf kalpli, içi dışı bir olan
Sehen: Bilgeli, anlayışı ve kavrayışı yüksek
Selay: Ay gibi güzel yüzlü kadın
Selge: Mutlu, güzellikler içerisinde yaşayan
Serinç: Hoş, insana mutluluk veren.
Umay: Orhun Yazıtları'nda geçen, çocukları ve hayvan yavrularını koruduğuna inanılan kadın Tanrı.
