İngiliz okçularının Yüzyıl Savaşları dönemindeki savaş taktikleriyle başlayan bu işaret, zamanla farklı anlamlar kazanmış ve dünya genelinde farklı yorumlara tabi tutulmuştur. Orta parmak işaretinin bu renkli tarihini keşfetmek, insanların iletişim biçimlerinin nasıl evrildiğini anlamak için keyifli bir yolculuk sunar.
Orta parmak işareti, dünyanın pek çok kesiminde argo olarak kabul ediliyor. Ülkemizde baktığımızda daha çok şaka yollu bir argo hareket olarak görülürken bazı ülkeler bu hareketi daha da fazla ciddiye alıyor. Peki, özüne baktığımızda normal bir hareket olan orta parmak ne oldu da argo bir anlam belirtmek için kullanılmaya başladı. Hadi gelin şimdi orta parmak çıkarmanın tarihçesine yakından bakalım.
Orta Parmak İşaretinin Tarihçesi
Orta parmak işaretinin tarihi 1300’lü yıllarda İngiltere – Fransa arasında gerçekleşen Yüzyıl Savaşları‘na dayanmaktadır. 1337 – 1453 yılları arasında gerçekleşen bu üstünlük savaşı, içerisinde pek çok hikâye barındırıyor. Bu hikâyelerden biri de orta parmak işaretinin çıkışıyla ilgili?
Her şey orta parmağını kullanan İngiliz okçularla başladı. İngilizlerin yıllarca süren bu savaşta rakibi Fransa’ya karşı en büyük kozu her zaman okçu birlikleriydi. Henüz çocuk yaşta ailelerinden alınıp yetiştirilen bu birlikler, uzun yıllar boyunca eğitim alırlardı. Zorlu bir eğitimin ardından 20’li yaşlara geldiklerinde orduya alınan okçular, Yüzyıl Savaşları’ndaki İngiltere ordusunun yüzde 70’ini oluşturuyordu.
O dönemdeki İngiliz okçuları dosta güven düşmana korku salacak cinsten askerlerdi. Long Bow denilen 2 metrelik yaylar kullanan bu askerler normal oklara göre 1,5 kat daha ağır olan Bodkin isimli bir ok kullanıyorlardı. Bu ok ve yay kombinasyonu okçuların yıllar boyunca aldığı eğitim sonucu elde ettikleri fiziksel güçle beraber son derece güçlü olabiliyordu. 250 – 300 metreye isabetli atış yapabilen okçular, bu devasa yaylardan elde ettikleri çekiş gücüyle kalın zırhları bile delip geçebiliyorlardı.
Orta parmak işaretimize geri döndüğümüzde ise İngiliz okçularının bu oku kullanım şekli karşımıza çıkıyor. Bu denli güçlü bir yaydan ağır bir oku fırlatmak için orta parmaklarıyla yayı geren İngiliz okçular, atışlara başlamadan önce rakipleri Fransızlara orta parmaklarını gösteriyorlardı. Orta parmak işareti ilk çıktığında “Birazdan bu parmakla seni öldüreceğim” anlamına geliyor kısaca özetlemek gerekirse.
Esir alınanların orta parmağı kesiliyordu. Yüzyıl Savaşları gibi bir dönemde elbette pek çok asker esir olarak alınıyordu. Bu askerler fidye veya asker değişim sistemleriyle geri verilebiliyordu. Esir alınan İngiliz okçuları ise öldürülmeseler bile işaret ve orta parmakları kesilerek gönderiliyordu. Bu nedenle bir daha okçuluk yapamıyorlardı. Yüzyıl Savaşları sırasında önemli bir muharebe olan Agincourt muharebesinin kazanılmasının başkahramanı olan İngiliz okçular, her atış öncesi yaptıkları orta parmak hareketi ile “esir olmadım ve orta parmağım yerinde duruyor” anlamını da ifade etmek istiyorlardı.
Bazı kaynaklarda orta parmak göstermenin İngiliz askerlerinden önce de kullanıldığı görülüyor. Antik Yunanlıların orta parmaklarını seksi sembolize etmek veya birine karşı hoşnutsuzluğunu dile getirmek için kullandıkları biliniyor. Bu ifadelere göre Antik Yunanlıların orta parmak kullanması günümüzdeki ifadeye daha çok benziyor gibi görünüyor. Tarihin belirli dönemlerinde karşımıza çıkan orta parmak işareti, günümüzdeki popülerliğini İngiliz okçuların hikâyesinden alıyor.
Günümüzde orta parmak, aradan yüzyıllar geçse bile hala kullanılmaya devam eden bir işaret olarak varlığını sürdürmektedir. Bu işaret, dünyanın çoğunluğunda argo olarak kabul edilirken, tarihi boyunca farklı anlamlar kazanmış ve evrim geçirmiştir. Bugün işaret dilindeki anlamı ise “boş konuşma”dır. -keşif-
