Bazen sobanın üzerinde fokurdayan çaydanlığın ıslığını dinlemeli, bazense kestanelerle sohbetlerini şenlendirmelidir. Siz de bir bebeğin keyifli zamanlarını kendinize yoldaş edinin. Mevsim kışı gösteriyor diye ışıksız kalmayın. Bir mum, küçük bir kar tanesi bile yeter bazen insanı umutlandırmaya... Güneş bulutların arkasında gizleniyor diye umutsuzluğa kapılmayın. Belki kıymetini anlamanız için saklanıyor olamaz mı? Havanın ılık olduğu günlerde çıkıp bir kardan adam yapın. Neşelenin onunla birlikte... Kartopu oynayın arkadaşlarınızla , mutlu olmak sizin elinizde bunu mutlaka anlayın. Kalbinizde ki terazinin sevgi kefesine torpil yapın azıcık. Biraz daha değerli olsun ve yok etsin bütün kederleri, üzüntüleri...
Yaşamayı tamamen görmezden gelmeyin ama bazı kırılganlıklarınızı da uzatmayın. Düşlerinizde bile ümitsizliklere yer vermeyin... Gülücüğün merkezi olduğu bir hayata bel bağlayın. Gülümsemelerden medet umun! Onunla yaşlanın! Fakat bazı vakitlerde her şeye rağmen hüzünler var oluyorsa bir silgi alın elinize. Yok edin bütün eksileri. Suratınızı asmanıza neden olacak her ne varsa bırakın kar tanelerinin altında kalsın. Onların çığ olup üzerinize düşmesine izin vermeyin. Küçükken kalbinizde ki sevgiyle eritin. Onun gücüne hiçbir şey dayanamaz emin olun. Dünyanın güneşi varsa kalbimizin de sevgisi var. Nasıl ki güneş olmasa ısınamazsak, karanlıkta kalırsak, sevgimiz de olmasa bu hayat yolculuğunda yolumuzu bulamayız. Ve ne olur hatırınızdan çıkarmayın hayat bir kar tanesinin oluşturacağı mutluluğu yaşamaya yetecek kadar güzel.....