Sabah olduğunda dükkanların kepenklerini açan bir kişinin yüreği her gün aynı mı atıyor ? Yeni doğan günle birlikte hep aynı mı amaçları ? Elbette değil. Belki hep aynı kişi açıyor ekmek teknesini 'evet haklısınız'. Ama her sabah yeni umutlarla açılıyor. Her sabah ayrı bir bakış açısından doğuyor güneş o dükkana ve o hayata. Bunu düşünüp umutlanmalı insan, umutlanmalı yaşamaya... Her gün daha güzel daha değişik hayalleri olmalı. Sıradan kelimesi bile kalkmalı sözlüklerden. Çünkü zaman ne kadar değer katarsa katsın insanın kendisidir biçimlendiren o değeri. Kendisidir anlamlandıran yaşantısının bölümlerini, istediğinde biraz masal, biraz tekerleme katan. Demiştim ya hiç bir şey sıradan olmamalı diye. Aslında herkes kendi öyküsünün karakterlerini seçebilmeli. Yaşarken öğrenip, öğrendikçe yaşamalıdır.
Peki ya sevdiğiniz her şeyin kıymetini biliyor musunuz? Kime sorsak 'biliyorum' der. 'O o o keşke onlarda benim onlara verdiğim değerin binde birini bana gösterseler 'der. Lakin yitip gittiklerinde tek bir kelime kalır onlardan geriye 'KEŞKE' . Keşke keşke de olmasaydı der her şeye bir bahane arayan insan . Belki de bir daha ki sefere' diye başlayan cümlenizle yok olacaktır keşkeler sizin lügatınızda... Öyleyse keşke olsun ama iyikilerle dolsun bu geçen zamanla beraber yaşamınız ... Hatta öyle bir dolsun ki su olup aksın, aksın da taşsın...Herkes kendi dünyasına çeşit çeşit renk katabilsin. Gökkuşağından bir damla atıp boyasın siyahını ve hatta beyazını. Biraz daha cıvıl cıvıl olsun. Bir demet papatya, bir demet karanfil ortamlarınızı ferahlatsın. Rengarenk hayatınızı alın istediğiniz gibi yoğurun. Ve kesinlikle unutmayın, bunların yanı sıra en güzel olan elbette ki sevdiklerinizin rengi, ayrı ayrı sevgisi, düşüncesi ve ayrı ayrı varlığı olmalı...