Bir şeker fabrikamız kalmıştı, o da özelleşti ve satıldı, inşallah diğer fabrikalarımızın akıbetlerine uğramazlar. Bir zamanlar iplik fabrikamız, ayakkabı fabrikamız, vs. vardı, leylek kuşa döndürdüler sonra da yok ettiler. Onlarca dönüm arazi üzerinde kurulan ve üç vardiya halinde çalışan iplik fabrikamız şehrimize bir canlılık katıyordu, insanlar mutlu ve şendi. Keza lojmanlarında çocukların şen sesleri vardı. Satıldı ve bir zaman sonra da kapıları kitlendi, makineleri sustu, lambaları söndü. Şimdi ardiye, düğün salonu vs. oldular. Çalışan teknik ve kalifiye elemanları aileleriyle birlikte sıkıntıya düştüler, sahip çıkılmayan arılar gibi her birisi bir tarafa dağıldılar. Artık o şen havasından bir eser kalmadı. Şimdi bir mahalle boyunca uzanan taş duvarlarının yanlarından geçerken mazideki anıları yüreğimizi acıtıyor.

Şayet özelleşen fabrikalarımız, diğer tesislerimiz yenilenerek modern bir hale getirilseydi şehir nüfusu bu kadar çok yerinde saymayacaktı. Şimdi son olarak kalan şeker fabrikamız da satıldı. Daha evvel şeker fabrikamızın kesme şeker, küspe kurutma kapatıldı, büyük makine bölümleri küçültülerek küçük atölye tezgâhlarına dönüştü. Şehir halkı olarak ne kazandık, yine mi nüfusumuz küçülecek. Bu özelleştirme çok mu gerekliydi, ıslah edilerek, daha verimli ve daha modern bir hale getirilemezmiydi? Şehir halkı olarak neden hep kaybediyoruz. Başka şehirlerde hiç bu kadar çok cadde ve sokaklara yayılan çay ocakları yoktur. Bu da işsizliğin alameti değilmidir?

Başka şehirlere de yeten, keza ovalarında Türkiye’nin en fazla tatlandırıcı özelliğine sahip şeker pancarı tarlalarımız var. Hiç değilse ilimizde kalan bu son fabrikamızda özelleşmemeliydi, elemanlarını dağılmanın, yerine daha büyük pancar kesim makineleri gelseydi, genç insanlar daha çok istihdam edilecekti ve bu şehir daha cazip bir hale gelecekti

Neden, bu şeker fabrikamızda zaten kısıltılmış nüfusuyla çalışan teknik elemanlar, kalifiye işçiler aynı şartlara tabi olarak görevlerine devam ettirilmiyor da, ‘’Ya bizim vereceğimiz aylığa razı olacaksın ya da bir zaman sonra özelleşecek olan fabrikalara tercihini yap’’ deniliyor. O insanlar aileleriyle birlikte üzgün ve küskün olarak bu şehri terk ederek gidecekler. Gidenleri ve gidecek olanların ardından bakarken diğer taraftan da şehrin nüfusunu artırmak için yeni çareler arayacaksın.

Çareler tükenmeden, o insanlar göç etmeden, alınacak yeni elemanlarıyla birlikte bu garip şehrin yüzünü yeniden güldürelim, canlandıralım.