Erzincan Eğitim Tarihi’nin bir parçası olan eski Osmanlıca, Arapça ve Farsça basma eserlerin başka illere taşınacağını Doç. Dr. Orhan Aktepe hocamız yaklaşık 3 ay önce valilik ve yazarlar toplantısında dile getirmişti.
Gerek yazarlar ve gerekse Erzincan Eğitim ve Kültür Tarihi üzerine hassasiyet gösteren tüm insanlar bu girişimin tümüyle karşısında olduklarını, Erzincan için düşünülen Erzincan Araştırmaları Merkezi Kütüphanesi için bu kitapların varlığının elzem olduğunu belirtmişlerdi.
Astronomi, edebiyat, tarih, felsefe, matematik, din vb. konuların bulunduğu kitapların başka bir kente taşınması; akademisyen, doktora, yüksek lisans öğrencileri ile üretken öğretim üyelerini olumsuz etkileyecektir.
Alanında otorite olan ve bu eserlerin ilimizden gitmemesi için çaba gösteren Doç. Dr. Orhan Aktepe’yle görüştüm.
Hocamız, bu eserlerin Erzincan’dan gitmesiyle yeri doldurulamayacak bir boşluk oluşacağını kent insanının, meraklıların ve araştırmacıların artık faydalanamayacağını belirtiyor.
1939 derem öncesinde İzzet Paşa Camii’nin altında milli kütüphane bulunduğunu, deprem nedeniyle bu kitapların İskenderun’a taşınıp sonrasında geri getirildiğini, eserlerin Erzincan’da kalması için gerekli alt yapının bulunduğundan bahsettiler.
İl Kültür Müdürü Sayın Metin Çankaya, kültür bakanlığı ile yazıştığını fakat olumsuz yazılar geldiğini söyledi.
Bu gelişmelerden endişe duyanlardan biride ilimiz tarihçilerinden Araştırmacı- Yazar Sayın Tahir Erdoğan Şahin.
Tahir Bey anlatıyor;
Erzincan bütün tarihinde çevrenin kültür merkezi olarak öne geçmiş bir şehirdir.
Eğer bütün eserlerin bir yerde toplanması gerekiyorsa çevre şehirlerdeki verilerin bu kentte toplanması daha akla yatkındır. Aksi Erzincan’ın bilim, kültür, sanat tasavvurlarımızı kesintiye uğratmaktır.
Bu çalışmaların gitmesi Erzincan Kültür Dokusu’nun hiçe sayılmasıdır. Ayrıca üçüncü ordu merkezinde Erzincan olması nedeniyle birçok eser, eski Erzincan Askeri Lisesi’nden kalmıştır. Bu verilerin başka yerlere taşınması askeriyenin kültürel geçmişini de hiçe saymak olacaktır.
Peki, eserlerin taşınmasındaki amaç ne?
Eserler kaybolmasın, düzenli olarak temizlikleri yapılsın, güneşten korunarak belli oranda nemlendirilmiş özel odalarda muhafaza edilsin.
Bu şartları oluşturmak bir şehir için zor mu?
Tabi ki zor değil.
Sonuç;
Maalesef bu konuda kent insanının fikri dikkate alınmıyor,
Endişeler göz ardı ediliyor ve oldubittiye getiriliyor,
Bu eserlerin gitmesi şehir adına bir kayıp ve her kayıp Erzincan’ın alanını biraz daha daraltıyor.
ERZİNCAN GAZETECİLER CEMİYETİ
Gazeteciler Cemiyeti bu senede üyelerini unutmadı.
Başkan Recep Demirci çok şık hediyelerle jest yaptı.
Kitaplığımın en güzel köşesine yerleştirdim.
Aktif olarak çalışan gazeteci arkadaşlar 2010 yılında kurucu başkan Oktay Kılıç’la eksikliği hissedilen gazeteciler cemiyetini kurdular ve çok kısa sürede rahat, huzurlu bir dernek ortamı oluşturdular.
Erzincan şanslı,
Yerel medya genelde olaylara bardağın dolu tarafından ve şehirlerini ulusala taşırken sorumluluk duygusuyla hareket etmeye çalışıyorlar.
Fakat son yıllarda yaygınlaşan internet medyacılığı; bir yandan insanlara geniş bir ifade özgürlüğü, diğer yandan insanlar ve kurumlar üzerinde bir baskı aracına dönüşebiliyor. Bu işi nitelikli yapan arkadaşlarımız var. İnternet medyacılığını bilinçli yapan insan sayısı artıkça sanırım sorunlarda çözülecektir.
Erzincan Basını deyip de Şefik Aras Ağabey’i zikretmeden olmaz.
Erzincan Basın Hayatı’nın geçmişini en iyi bilenlerden biridir.
Bu geçmişi bize hatırlatan çok düzenli ve güçlü bir de arşivi var. Fakat hepimizin ortak kaygısı, bu arşivin ne olacağıdır. Bir müzemiz olsaydı bir alanını küçük bir basın müzesi formatında dizayn edebilirdik. Veya üniversitemiz bir adım atamaz mı diye birkaç defa yazdık.
Ayrıca Erzincan Basın Tarihi’ne ışık tutan bir ismin Erzincan Belediyesi tarafından yaşatılması talebimizdir.
Gazeteciler cemiyeti bu konuda bir girişimde bulunabilir.