Ancak babalar gerek iş hayatları gerekse farklı nedenlerden dolayı anne kadar çocuk yetiştirilmesinde etkili olamamaktadır.
Yani ebeveyn rolünde baba genelde çocuk yetiştirilmesinde dışarıda kalmaktadır. Çocuklar zamanların çoğunu anne ile geçirse de babaya daha bağlıdırlar. Hayatta da bir çok davranışı babalarından örnek alırlar. Babaları ile ilişkileri düzgün olan ve babalarından yeterli ilgiyi, sevgiyi gören çocuklar sosyal hayatta da her zaman daha ön planda olurlar. Çocuklarda ilk 2 yıl anne ile olan ilişki daha yoğun olsa da çocuk anne ve babayı çevredeki insanlardan ayırt etmeye başladıktan sonra baba ile olan ilişki ortaya çıkmaya başlar.
4 Yaşından Sonra Baba Ön Planda
4 yaşına kadar çocuklar genelde anneyi istemektedir. Çünkü her ihtiyaçları anne tarafından karşılanmaktadır. Güven duygusu anneye daha fazladır. Ancak çocuk büyüdükçe ve anne baba kavramını anladıkça babaya olan yakınlık daha çok artmaktadır. Anne daha çok sevilse de baba gün içerisinde genelde çocuğun yanında olamadığı için babaya karşı özlem hissi olmaktadır.
Baba eve geldiğinde de çocuk bu özlem hissini azaltmaya çalışarak sürekli baba ile zaman geçirmek istemektedir. Babalar bu eksikliği gidermek için çocukları ile zaman geçirmek için fırsat yaratmalıdır. Çocuklar babalarından eksik kaldıklarını hissettikleri her şeyi ilerleyen zamanda doldurmaya çalışacak ve bunu yanlış yollardan yapabileceklerdir.
Bu nedenle babanın ebeveyn rolünde dışarıda kalmamaya özen göstermesi gerekir. Bu eksikliği de evde olduğu her fırsatta doldurmaya çalışmalıdır. Özellikle babanın çocuğun rol modeli olduğunu unutmaması gerekir. Çocukla kurduğu her iletişimde hatta annesine karşı olan her tavırda çocuğun kendisini örnek alacağını bilmelidir.